Kış, yaşadığımız dört mevsimin en önemli mevsimidir. Bu yaşam şartlarında zor barınan, zor geçinen vatandaşlarımızın ve sokak canlılarımızın hoşnut olmadığı bir mevsimdir bence. Doğanın acımasızlığı, maddi ve manevi sıkıntıların baş gösterdiği bir zaman dilimidir kış ayları. Ne kadar çabuk geçsin desek de dondurucu soğuklar ve sel felaketleri yaşamımızın en büyük düşmanıdır. Kış ayları, kimi yerde işkence, kimi yerde eğlencedir. Maddi durumu iyi olanlar, kar topu oynamak ve karda kayak yapmak için kendilerini tabiatın kucağına bırakırken; kapanan yollar ve yüksek kesimlerde yaşayanlar için zaman zaman çile mevsimidir. Özel araçları ile seyahat etmek isteyenlerin yollarını kapatan aşırı kar ve sel felaketleri de çile çektirmekten başka bir şey değildir. Çocukların duası, kış mevsiminde kar topu oynama ve sucuk ekmek yeme özlemidir. Soğuklar yavaş yavaş başladı. Özellikle sokak canlılarımıza sahip çıkmalıyız. Onlara vereceğimiz bir kap mama ve su, hayatta kalmalarını sağlayacaktır.
Kış aylarında, özellikle metrelerce kar yağışıyla kapanan yollar, tipiden çıkılamayan sokaklar, yakıt olmadığında soğuktan donan insanlar, barınma ihtiyacı olan canlıların donma tehlikeleri, yiyecek bulamayan yaban hayvanlarının açlıktan ölmesi, ulaşılamayan köylerde doğum sorunları ve çığ düşen yerlerde yaşanan sağlık sorunlarının oluşturduğu sıkıntıları görünce, elbette ki kış mevsimi işkencedir, eziyettir.
Aslında bu yazıyı yazmama neden olan şey, işkence mi yoksa eğlence mi fikrini oluşturan, tiril tiril titreyen bir kedi ve köpeğin gözyaşlarından esinlenerek yazıyorum. Her ne kadar kış manzaraları güzel ve cazip olsa da - “Kış mevsiminde hiçbir şey, karlı kaplı sokaklar ve çam ağaçları kadar güzel olamaz sanırım. Bu manzarayı görünce bir iki fincan kahve... Tam da olmak istediğim gibi, çocukluktan kalma bir arzumu yeniden yaşarmışçasına...” İşte o an bu yazı fikri gelişti ve çocuklukta yaşayamadığımız ya da uzun zaman ayrı kalmış olduğumuz özlemlerle buluşmanın zamanı gelmiştir diye düşündüm.
Hele ki evinin doğal gazını, elektrik faturasını, aldığı kömürün ve odunun parasını ödeyemeyenler için kış ayı işkencenin işkencesidir. Kısacası kış mevsimi, emeklinin çile mevsimidir. Eyvah, eyvah ki ne eyvah...
Saygılarımla…
Yorum Yazın
Facebook Yorum