Günümüzde genel olarak başkanları dört kelimeyle özetleyebiliriz.
Az iş çok laf!
Başa geçince onlara bir şey oluyor.
Kimi koltuk zehirlenmesi yaşıyor, kimi de sisteme ayak uydurmak zorunda hissediyor!
Oysa fark yaratmak için bambaşka bir ‘insan’ olmak lazım…
Ülkemiz için, toprağımız altında yatan şehitlerimiz için, hala hayatta olan, ulusumuzun bayrağımızın altında yaşayan milletimiz için, artık çok iş az laf kısmına geçelim.
Tabi bana söylemesi kolay. Her yıl bir Atatürk doğmuyor. Ancak en azından onun ilke ve inkılaplarını takip edecek vizyonlu başkanlara ihtiyacımız var.
“O kişi benim” diyerek güven kazanıp koltuğa çıkınca; keyfini süren,
kendi çıkarı ve çevresinin çıkarı için “nasıl daha fazla söğüşlerim” diye düşünmekten uykuları kaçan başkanlardan olmamak lazım...
Seni insanlar o koltuğa getiriyorsa, sözüne itimat edip de seçiyor.
Demem o ki, o insanların tüm vebali sende.
Dünya malına kapılıp git git de, her yaptığının sonuçları olduğunu da unutma!
Allah muhafaza başkan olup da bir vebal alacak olsam, asıl o zaman uykularım kaçardı…
Yorum Yazın
Facebook Yorum