Artık……..…. Fakındayım

Bir süredir kendimi öz bakıma aldım; gerekmedikçe işim dışında pek fazla kimse ile görüşmedim. Bu süreç bir aydan fazladır devam ediyor ve edecekte sanırım. Ne mi yaptım bu süreçte emin olun hiç boş durmadım. Dikkat Egzersizleri kitabımın 3.’sünün soruları bitti ve yayınevine teslim ettim. Bol bol film izledim, 7 kitap bitirdim, gözlemledim ve düşündüm. Düşünmek, farkına varmak ve karar vermek en zoruydu. Bir de üstüne verilen kararları uygulamak. Uygulama süreci ise benim irademle ilgili bir durum.
İnsan türünün birçok olayda tepkileri aynıdır. Hepimiz aynı şeyleri farklı versiyonları ile yaşarız. Aslında hepimiz birçok şeyi biliyoruz ancak altını çizerek bazen fark ettirmek gerekiyor. Farkındalıklarımız anlık olarak zihnimizden geçer, bunları yazıya dökemediğimiz için hızlıca unutulur.  Durum böyle olunca da hatırlamada ve uygulamada eksiklikler yaşarız. Aynı hataları tekrar tekrar yaparız.
Az önce belirttiğim gibi insanların tepkileri birçok olayda aynıdır. Hadi bakalım şimdi farkındalıklarıma, ortak yönlerimiz ne kadarmış? :) 
Artık kendimi kimseye sevdirmeye çalışmıyorum.  Sevmeyenin hep bir bahanesi olduğunun farkındayım.
Artık en ufacık bir bahane üretene bile tahammülüm kalmadığının, yapacak kişinin bir şekilde yaptığının farkındayım.
Artık güven sorunum olan kişilerle de görüşemediğimin farkındayım.
Artık hislerim bana ters bir şey anlattığında, hislerimle mantığımın çatışmasına fırsat vermeden hislerime güvenmem gerektiğinin farkındayım.
Artık kimseyi mutlu etmek zorunda olmadığımın farkındayım. Benim üzerimden var olanları, benim üzerimden mutlu olmak isteyenleri hayatımda istemediğimi fark ettim.
Artık hayatımda öncelik verdiğim insanların önceliği olmadığımı anladığımda uzaklaşmam gerektiğinin farkındayım.
Artık kendini ulaşılmaz gösterinin aslında çok süslü bir ambalajdan ibaret olduğunun farkındayım.
Artık kimseye olur olmaz beni eleştirme hakkı tanımıyorum. Kimseye kendimi kanıtlamak zorunda değilim. Yaptıklarım ve ürettiklerimle varım. Yapmadıklarımda ise gerçekten olmayacağının farkındayım.
Artık kendini beğenmişe, kibirliye hayatımda yer vermemem gerektiğinin farkındayım.
Artık başkasının dedikodusunu yapanla, sırrımı ve özelimi paylaşmıyorum. Bugün başkasının dedikodusunu yapanın, yarın benim dedikodumu yapacağının farkındayım.
Artık kimseyi ikna etmeye çalışmıyorum. Bu “senin tercihin” demem gerektiğinin farkındayım.
Artık kıskanç, tebrik-teşekkür etmesini, özür dilemesini bilmeyen, benim mutluluğumla mutlu olmayan insanlardan uzak durmam gerektiğinin farkındayım.
Artık sürekli bahane üreten insanlarla iletişime geçmemem gerektiğinin, “bahanenin” en sevmediğim şey olduğunun farkındayım.
Artık bir şey üretemeyen, üretmek istemeyen, erteleyen insanlarında hayatımdaki etkisizliğinin farkındayım.
Artık iyi insanlar için daha çok çabalamam gerektiğinin farkındayım.
Artık “kendim” olarak var olduğum yerlerde mutlu olduğumun farkındayım.
Artık “olumlu eleştiri” yapan, birlikte gelişeceğim arkadaşlıklar içerisinde varlığımın tatmin olduğunun farkındayım.
Artık samimiyetin olmadığı yerlerde, maskeleri ile gezenlerle iletişime geçtiğimde mutlu olmadığımın farkındayım.
Artık gereksiz yere hırslı insanlardan uzak durmam gerektiğinin, amaçları için herkesi kullanabileceklerinin farkındayım.
Artık zamanını boş kişilerle, boş sohbetler içerinde geçiren insanlardan uzak durmam gerektiğinin farkındayım.
Artık hayatımda kimseyi zorla tutamayacağımı, gitmek isteyen kadar kalmak isteyenin de bir bahanesi olduğunun farkındayım.
Artık gerçek dostluklarda mesafenin önemli olmadığının, ufacık bir mesajla ya da aramayla yanımda olmak isteyenin yanımda olduğunun farkındayım.
Artık bir insanın yaptıkları kadar yapmadıklarından da sorumlu olduğunun farkındayım.
Artık sorumluluk alabilen, hayır diyebilme beceresine sahip, söylediği ile yaptığı bir olan ve bir şey olmayacaksa bunu net ifade edebilen, risk alabilen insan karakterleri tercih etmem gerektiğinin farkındayım.
Artık İyi insan olabilmek adına pek de bir şey yapmayan ve sadece “tamam”da kalanlardan ve hallederizci karakterlerden uzak durmam gerektiğinin farkındayım.
Artık sorunlardan kaçmadan, inisiyatif kullanabilen, üreten insanların dünyaya yön vereceğinin farkındayım…
Artık olana da olmayana da teşekkür etmem gerektiğinin farkındayım.
Çok daha fazla farkındalık illaki var… Şimdilik benden bu kadar diyelim… 
Ne kadar çok artık farkındayız değil mi?  Ben uygulamaya geçtim… Sizi de beklerim :)