© Tanık Haber

“YATAĞA BAĞIMLI KALMAK İSTEMİYORUM”

Beton zemine düşerek 3 yıldır yatalak kalan Özer, “Bir an sağlığıma kavuşup yürümek istiyorum. Bakmam gereken ailem var.  Ama özel hastanelerin fizik tedavi ücretleri günlük 3-4 bin lira arasında. Bu masrafı karşılayamıyorum” diyerek kendisine uzanacak yardım eli beklediğini söyledi.

RAZİYE ERDEN- Mersin’de yaşayan Ramazan Özer (45), 27 Mayıs 2020 tarihinde evinin merdivenlerinden inerken takılıp sert bir şekilde zemine düştü. Komşularının yardımı ile Mersin Üniversitesi Hastanesi’ne götürülen Özer derhal ameliyata alındı. Düşme sonucunda Özer’in sırt kısmındaki omurilik içinde bulunan sinirlerde tahribat oluştu. Doktorlar, yürüme yetisini kaybeden Özer’e fizik tedavi ile tekrar yürüyebileceği umudunu verdi. Ancak yaşanan koronavirüs salgını sonrasında Türkiye’nin pandemi sürecine girmesi ile Özer’in fizik tedavisi yarım kaldı. Hayal kırıklığı ile evine dönen Özer, kendi çabaları ile bir noktaya kadar geldi. 3 yıldır evinden dışarıya çıkamayan Özer, yürüme imkanı olduğunu ama bunu iyi bir tedavi alarak başarabileceğini ve bu noktada yardımcı olabilecek herkesten de yardım istedi.

“YASAKLAR BAŞLADI, HASTANELER KAPANDI”

Fizik tedavi bitmeden hastaneden ayrılmak zorunda kalan Özer, pandemi sürecinde tedavisini yaptıramayıp yatağa bağımlı hale geldi. Talihsiz adam yaşadığı acıyı şöyle anlattı: “Evden çıkarken öğle saatlerinde merdivenlerden düştüm, omurgam hasar gördü. Sonrasında beni komşularım acil olarak Mersin Üniversitesi Hastanesi’ne götürdü. Orada hemen ameliyata alındım. Ameliyat sırasında omurgama bir platin ve iki vida takıldı. 10-15 gün hastanede yatılı kaldım. Doktorlara; ‘felç mi oldum?’ diye sordum. Onlarda bana; ‘hayır, yolun zor, uzun ama göreceğin fizik tedavi ile sağlığına kavuşabilirsin’ dediler. Tabi bende çok mutlu oldum. 15 gün sonrasında doktor; ‘evde yat, dinlen ve fizik tedavi için gel’ dedi. Eve geldim. Eve geldikten sonra Dünya’da koronavirüs patladı. Ve Türkiye de pandemi sürecine girdi. Yasaklar başladı, hastaneler kapandı. Bu süreçte yaklaşık 10 ay evde yattım. Sondaj takıldı ve tedavi göremedim.”

“PROFESYONEL ANLAMDA DESTEĞE İHTİYACIM VAR”

10 ay evde kalan Özer, tedavisi ile ilgili Cimer’e başvuruda bulundu. Başvurusu sayesinde tekrar Şehir Hastanesi’nde tedavi görmeye başlayan Özer, “Cimer’e aracılığı ile beni Mersin Şehir Hastanesi’ne yatırdılar. 10 ay kadar orada tedavi gördüm. Orada tabi cihaz desteği falan almadım. Oradaki sağ olsun, doktorlar ve fizyoterapistler sayesinde ve kendi iradem ile biraz bacaklarımı hareket ettirmeye başladım. Yüzde 50 seviyeye kadar geldim diyebilirim. Uzun süredir hastanedeyim diye istemediğim halde taburcu edildim. Tedavim yeterli değildi. Hatta doktor; ‘tedavi daha ister’ dedi. Gelişimlerimde vardı. Evde kendim mücadele etmeye başladım. Spor yaptım. Ama yetersiz profesyonel anlamda desteğe ihtiyacım var” diye konuştu.

“YÜRÜME İMKANIM VAR”

Şehir Hastanesi’nde Robotik Rehabilitasyon Cihazın aktif olmadığını iddia eden Özer, “Robotik Rehabilitasyon Cihazı vardı ama kapalıydı. Kırık seviyem T11, T12 bu seviyedeki olan hastalar Özel Hastanelerde olduğu gibi özel tedaviler görmesi gerekiyor. Benim gibi hastaların Robotik Rehabilitasyon Cihazlarına, yürüme cihazlarına bununla ile ilgili eksikler hastaneye yattığım zamanlarda çoktu. O dönemlerde Özel Hastaneleri araştırdım kendim bir şeyler yapabilir miyim? diye.. Çünkü bir an sağlığıma kavuşup yürümek istiyorum. Bakmam gereken ailem var.  Ama özel hastanelerin masrafları çok yüksek. Günlük 3 bin TL, 4 bin TL civarında. Bunu karşılamaya maddi durumum yetersiz. Yatağa bağımlı kalmak istemiyorum. 3 yıldır bu şekildeyim. Bacaklarımda gelişimler oluyor, hissediyorum yürüme imkanım var. İlk düştüğüm zamanla şimdiki zaman arasında çok fark var. Sadece destek almam lazım.” şeklinde konuştu.

“ÇALIŞMA HAYATIM BİTTİ”

Sağlığına bir an önce kavuşup çalışma hayatına dönmek istediğini söyleyen Özer, “3 yıldır evdeyim, çıkamıyorum. Çalışma hayatım bitti. Evi ile işi arasında gelip giden, çocuklarına bağlı bir babayım. Şimdi evde durup bir şey yapamamak, beni manevi anlamda da yıpratıyor. Zoruma gidiyor. Geçimimizi yüze 80 engelli ve bakıcı maaşı ile sağlıyoruz. 2 bin 800 TL bana, 5 bin TL’de eşime veriyorlar toplamda 7 bin 800 TL civarı aylık bir gelirimiz var. 3 çocuğum var küçük olan okula gidiyor. Annemde bizimle yaşıyor. Benim bir an önce ayağa kalkıp iş hayatıma dönmem lazım.” diyerek hayırseverden yardım istedi.

İlginizi Çekebilir

TÜM HABERLER